Toffe tijden in Thailand

Nou fans, volgers en vrienden, dit wordt hem dan; mijn laatste blog. Na vanochtend nog gauw even een pedicure, manicure, haircut en mijn laatste Thaise massage te hebben gedaan, is het over 2 uur tijd om de shuttlebus naar het vliegveld te pakken en ik moet toegeven het is ook wel weer mooi geweest. Ben nu ruim 4,5maand weg en ik wil weer naar het normale leven. Dat reizen is toch nog best wel inspannend; zoveel te zien, zoveel te socializen en zoveel drukte. Heerlijk voor even maar niet voor altijd had ik al wel geconcludeerd. Anyway om 20.10 vlieg ik naar Delhi en dan vlieg ik de volgende dag om 13.50 door naar London om daar vervolgens weer 100 uur te moeten wachten en om 6.00 door te vliegen naar Nederland. Heerlijke reis gaat dat worden maar goed mijn reisdagboek ligt al ongeveer 4 weken op mij te wachten dus genoeg te doen…

Maar eerst al mijn Thaise avonturen. Na de drukte van India had ik de eerste dagen in Bangkok helemaal geen zin om cultuur op te snuiven dus heb ik gewoon lekker door Bangkok gelopen en mijn ogen uitgekeken in deze (wederom) nieuwe cultuur. Het was beduidend westerser dan India en Nepal, dus dat vond ik wel heerlijk. Zeker toen ik op het vliegveld aankwam en er gewoon bordjes waren die me richting de goede bus leidde, wat een luxe. In al die maanden daarvoor ben ik volgens mij nog geen 1 miezerig bordje tegengekomen dus dat vond ik alweer goed geregeld en vervolgens reden we gewoon op normale snelwegen. Jullie begrijpen dat ik me dus even thuis waande. Dit veranderde al gauw toen ik aankwam op Khoa San Road: de toeristen straat met heel veel winkeltjes, om de 100m een 7-11 = supermarkt, 100den fake Raybans, discotheken die adverteren met ‘Very strong coctails, we don’t ask for id (?)’ en niet geheel onbelangrijk een 100tal wagentjes die allemaal eten verkopen (van springrolls tot pannenkoeken). Heerlijk. Zelfs die ochtend om 6.00 was de straat nog best wel druk en zaten zelfs de eerste mensen alweer (of moet ik zeggen nog steeds) aan het bier. Dat laatste komt heel veel voor, blijkbaar is in Thailand een lekker Singha biertje een volkomen geaccepteerd ontbijt. Nou ben ik niet vies van een biertje maar dat gaat me toch echt iets te ver.
De eerste dagen in Bangkok heb ik een Nederlands meisje, Katrien, leren kennen waarmee ik gezellig de weekendmarkt mee heb verkend. Dat is een immens grote markt (en met immens bedoel ik ook immens, waarschijnlijk minstens net zo groot als Twijzel) waar van alles wordt verkocht. Aangezien ik nog aan het begin van mijn trip was, heb ik me kunnen beheersen en dat was maar goed ook want er waren een boel leuke hebbedingetjes, waarvan ik later waarschijnlijk had gedacht ‘wat moet ik ermee’? Het was in ieder geval een erg gezellige dag die we ‘s avonds nog even hebben voortgezet met een bucket of 2/3. Je kunt hier namelijk buckets kopen; dat is een klein emmertje met daarin sterke drank + softdrink. In ons geval kozen we voor Sangsom, de Thaise Rum en die hakte er toch lekker in met als gevolg dat we uren hebben afgedingd om prachtige armbandjes te kopen, ik een boot heb geboekt naar Ko Samui (waar ik in 1e instantie niet heen wilde) en we tot in de vroege uurtjes hebben gedanst. Oftewel dat was een erg gezellige en geslaagde avond! Helaas vloog Katrien de volgende dag naar huis.
Zelf heb ik nog wel wat cultuur opgesnoven in Bangkok, door een wandeling te maken langs allerlei tempels, de rivier en de oude buurten in Bangkok. Ik had niet zoveel zin in de grote toeristische attracties dus heb ik me op een aantal onbekendere attracties gericht, zoals het museum over Thaise marteltechnieken die vrij cruel waren.

Dinsdagavond heb ik mijn eerste overnachtbus genomen naar Ko Samui, wat op zich best wel mee viel want we hadden genoeg beenruimte en ik had weer gezellig company ontmoet, wat de tijd wel doodde. Heel typisch was echter dat we midden in de nacht uit de bus werden gecommandeerd met de woorden: ‘Out of the bus, take your bag but leave your lugage’. Fantastisch want ik was net lekker aan het slapen. Niemand had ook maar enig idee wat er aan de hand was, dus gedwee liepen we allemaal naar buiten om vervolgens de bus weg te zien rijden. Nog steeds nam geen enkel Thais persoon de moeite om ons te vertellen wat er nou eigenlijk was. Uiteindelijk na herhaald vragen bleek dat we van bussen zouden switchen en dat we hier zouden wachten op onze nieuwe bus. Deze wachtplek was echter in de middle of nowhere en het was stervenskoud, dus over die service was ik niet zo te spreken. Maar goed ik hoefde ‘maar’ 4h te wachten en toen kwam de nieuwe bus, die me naar de ferry bracht en die me vervolgens naar het paradijs bracht. Althans dat dacht ik want die dag was het nog mooi weer dus heb ik heerlijk op het strand gelegen, lekker bijkomen van de busreis en lekker relaxen. Alles zag er heel mooi uit; soort van blauw water, klein strand maar een erg mooie omgeving (Ko Samui). Dit bleef echter niet lang zo want de volgende ochtend regende het de hele dag door en was het kortom verschrikkelijk. Ik had ondertussen 2 Canadese meisjes ontmoet die een nieuw plan gingen trekken. Daar had ik ook wel oren na, zeker toen ik hoorde dat het weer zo zou blijven. Uiteindelijk besloten om met zijn allen naar Ko Tao te gaan (2 eilanden verderop) en er die dag toch maar het beste van te maken. Dus wij op naar de toeristische attractie: een prachtige waterval. Die prachtige waterval was door de regen echter veranderd in een modderige waterstroom. Niks moois aan maar goed we hebben het gezien en onze goede wil getoond.

Die dag daarna dus op naar Ko Tao, daar kwamen we na 4h te hebben gezeten op het dek van een boot (vol in de zon aka ik was behoorlijk ‘bijgekleurd’) aan en dat was werkelijk een paradijsje. De sfeer was veel relaxter en het eiland was ook wat kleiner dus veel gemoedelijker. Die eerste dag al meteen aardig wat mensen ontmoet in het backpackers hostel dus die avond had ik al meteen een poolparty. Een heleboel mensen van mijn dorm waren heel apart maar ik heb ook een aantal leuke mensen ontmoet en daar heb ik de rest van de dagen mee opgetrokken. De rest van die dagen bestond trouwens uit kerst en dat was een hele rare gewaarwording. Ik lag de hele dag op het strand maar het was gewoon kerst, ‘s avonds lekker ergens wezen eten en een filmpje kijken maar geen kerstfilm. Nee het was beslist anders maar doordat ik leuke mensen om me heen had, was het wel gezellig. 2e kerstdag ook nog even ouderwets gestapt en mijn eerste Nederlanders ontmoet in het Zuiden. Ik stond namelijk al 30minuten met een jongeman te praten, toen het bleek dat hij ook Nederlands was. Heerlijk, gewoon weer even Nederlands praten ipv alleen maar Engels of zelfs Duits.
Ondertussen trok ik vrij veel op met Sophie, een Duits meisje, wat erg gezellig was dus we besloten een dagje naar het paradijs te gaan. Er is namelijk een klein apart eiland op 10minuten varen van Ko tao, wat eigenlijk alleen maar bestaat uit een super wit strand, helderblauw water, een boel mooie vissen en nog 2 groene bergen aan weerszijden. Klinkt dat als paradijs of niet? Wij vonden iig van wel. Het water was zelfs zo helder dat we een onderwatercamera hebben gehuurd en allemaal prachtige kiekjes van onszelf hebben geschoten. Het oorspronkelijke plan was eigenlijk om op zoek te gaan naar vissen maar die waren plots verdwenen dus we hebben maar wat onderwatershoots gedaan. Erg grappig en er zijn zelfs nog een paar geslaagde foto’s uitgekomen.
De volgende dag zijn Sophie en ik naar Ko PhaGnan gegaan om daar even 2 dagen te chillen op een afgelegen strand (Bottle Beach) wat oorspronkelijk ook een paradijsje moest zijn. Het weer gooide helaas wederom roet in het eten want het was daar echt een beetje aan het stormen met als gevolg dat het hele strand bezaaid was met allemaal waterplanten/afval en de golven zo hoog waren dat je echt wel een beetje moest oppassen. Helaas dus geen weer om bij te bruinen dus die dagen heb ik heerlijk lopen lezen, wat erg lekker was na al die sociale drukte op Ko Tao :). Na 2 dagen was het echter wel weer mooi geweest want oud en nieuw kwam eraan en ik wilde toch zeker wel een fullmoon party meemaken! Dus we besloten naar het meer toeristische gedeelte te gaan om een slaapplek te zoeken. Fantastisch plan ook weer want 2 dagen voor O&N zit helemaal niet alles vol. We hebben een hele ochtend/halve middag besteed aan het zoeken van een slaapplek totdat we zo waanhopig waren dat we ergens zijn neergeplofd (in een resort) en onze andere opties hebben nagelopen. Sophie wilde op een gegeven moment zelfs nog de nachtboot pakken naar Ko PhiPhi om daar O&N te gaan vieren, want daar had ze vrienden en daar hadden we dus zeker een slaapplek. In diezelfde zaal zat ook nog een jongeman die met ons mee begon te denken en op een gegeven moment maar opperde dat we wel bij hem en zijn vriend op de kamer konden slapen.
Het leek een hele degelijke jongeman, 2 kinderen en gewoon erg aardig dus dat is uiteindelijk onze slaapplek geworden. We verbleven dus in een superluxe resort met 2 zwembaden, bij 2 jongens op een 1persoonskamer. Heel gezellig :D. Daniel en Mars bleken heel aardig te zijn dus we hebben gezellig met hen die avond doorgebracht op Hat Rin beach aka de fullmoonparty (pre O&N party). Wat een gekke bende is dat. Heerlijk! Met zijn 1000den op een strand lekker dansen, gezellig doen, jezelf helemaal ondersprayen met allemaal verf en helemaal los gaan. Ik zou wel kunnen concluderen dat dat wel mijn ding is :D. Heb dus een fantastische oud en Nieuw viering gehad, ondanks dat ik mijn familie&vrienden thuis uiteraard wel miste.

1 januari was het echter alweer tijd om verder te trekken want mijn laatste 2 weken Thailand braken aan, dus op naar Bangkok en kijken hoe ik naar het Noorden zou kunnen komen. Dat bleek nog niet zo simpel te zijn want de bussen waren op 2 januari al helemaal volgeboekt dus ik moest noodgedwongen 2 dagen in Bangkok doorbrengen om vervolgens 3 januari naar Chiang Mai te vertrekken. Dat was ook het punt waarop ik afscheid heb genomen van Sophie want die vertrok naar Cambodja.
Erg lang alleen ben ik niet geweest want diezelfde avond in de bus heb ik mijn nieuwe reismaatje ontmoet: Zoe uit Engeland. Prachtig accent, prachtige lach en mooi persoon dus dat was erg gezellig. In die bus ook 2 jongens opgedaan waarmee we de eerste 3 dagen in Chiang Mai hebben doorgebracht. In Chiang Mai heb ik eigenlijk niet zoveel gedaan; de eerste dag waren we doodop van het ‘killing time (oftewel op je hostel wachten, de reistijd etc…)’ en hebben we lekker genapt in de middag om vervolgens ‘s avonds erachter te komen dat het nachtleven daar niet zoveel voorstelt. Yoki (Australie) en Stu (Engeland) waren echter hilarische jongens dus alsnog een hele leuke avond gehad. Die dag erop hebben we de Jungle Flight gedaan: dat is al ziplinend de jungle door van boom tot boom.
Zoe heeft echter nogal hoogtevrees dus dit was een hele challenge. Ze heeft het wel allemaal gedaan maar er niet echt plezier aan beleeft dus dat was een beetje zonde van het geld. Ik vond het zelf wel leuk maar na 1x van boom tot boom te hebben geziplinend, vond ik de volgende lines er erg veel op lijken en keek ik eigenlijk meer uit naar de lunch (die ochtend hadden we ons namelijk verslapen en niet ontbeten..). Ik vond het dus niet echt spannend maar goed wel leuk om gedaan te hebben.
Die dag heb ik besloten om Zoe te vergezellen naar Laos en daar gezellig met haar te gaan tuben. Ik had nog nooit van tuben gehoord maar je huurt een grote band en je gaat daarmee de rivier af om vervolgens elke 20m een bar binnen te gaan en daar te party’en. Wederom wel mijn ding dus Zoe had niet echt veel tijd nodig om me over te halen. Donderdag stond dus voornamelijk in het teken van de trip naar Laos regelen en ‘s avonds gingen we dan weer los. Weer in een bus, alleen dit keer geen VIP bus maar een minivan en dat 12h lang. Verschrikkelijk! Amper geslapen, een gestoorde chauffeur, geen beenruimte, lepeltje lepeltje met mijn buurman die ik niet kende oftewel de meest verschrikkelijke busreis ooit. Vrijdag kwamen we rond 2h in Vangvieng aan en waren we helemaal kapot. Die middag hebben we wat door Vangvieng heen gelopen om vervolgens om 8h in bed te kruipen en een nacht van 14h te maken. Zoe was sowieso niet helemaal lekker dus die lag al om 5h in bed.
Bleek wel een verstandige keuze van ons te zijn geweest want de volgende dag gingen we voor het eerst tuben. Ik keek er natuurlijk super naar uit want ik had alleen maar positieve verhalen gehoord in de trant van ‘het is nog beter dan de fullmoonparty’ dus ik had er zin in. De tuctuc bracht ons naar ons startpunt en daar gingen we. Na een uur in de bar te hebben gezeten, was het echter nog steeds niet druk en vond ik het tuben een beetje ‘overrated’ maar goed we gingen verder naar de volgende barren. Nou die barren waren helemaal niet druk dus al met al vond ik het een teleurstellende doch relaxte (door het tuben zelf) ervaring.
Zondag hebben we het toch maar weer een kans gegeven want iedereen die ik die zaterdagavond had gesproken, had het helemaal fantastisch gevonden dus we hadden klaarblijkelijk iets gemist. Dit keer zonder tube en een zelf geregelde tuctuc. Deze bracht ons een stuk verder dan de eerste keer en we vertrouwden het niet helemaal. Bleek uiteindelijk dat deze beste man ons echt naar het tuben had gebracht ipv die eerste chauffeur die ons in het midden had afgezet, waardoor we alle goede barren hadden gemist. Nou ik kan jullie vertellen dat tuben zeker wel leuk is! Wederom 100den mensen die gezellig met elkaar aan het feesten zijn, elkaar onderspuiten met verf (waardoor ik de eerste dag een compleet blauw been heb opgelopen en wat er nog steeds niet helemaal af is, iets minder) en er een mooie dag van maken. Dit beviel ons zeer zeker wel dus de volgende dag maar weer geweest, wat iets minder leuk was omdat Zoe zich nog steeds niet goed voelde dus speciaal meekwam voor mij. Erg lief en ze heeft zich goed ingezet om er weer een leuk feest van te maken! Tuben is dus een hele leuke maar bizarre ervaring. Ik bedoel wie bedenkt nou zoiets? Het gaat trouwens niet allemaal maar om het feesten maar het gaat ook om allerlei activiteiten: zoals ziplinen, van hoge planken afspringen, een soort trapeze activiteit doen etc.. Gestoorde mensen. Ik heb dan ook een boel mensen rond zien lopen met verwondingen, opgelopen tijdens het tuben omdat het absoluut niet veilig is. Uiteraard heb ik dat niet gedaan. Ik hou het wel bij feesten, meer mijn ding.

Dinsdag ben ik weer terug gegaan naar Bangkok en sinds woensdag zit ik daar. Ik heb gister nog een kookcursus gedaan, wat erg leuk was. Ik heb geleerd om groene currie, springrolls, pompoen dessert etc.. te maken. Het mooie is dat ik alle recepten heb, dus wellicht wel een keertje voor jullie kan koken thuis ;-).
Over een half uurtje gaat mijn minibus naar het vliegveld, dus het is voor mij tijd om een einde te breien aan al mijn blogs. Ik hoop dat jullie ze leuk vonden. Ik vond het zelf zeker iig wel leuk om te doen; zowel het schrijven als het reizen zelf. In het begin keek ik op tegen het alleen reizen maar ik heb zeker gemerkt dat je heel veel mensen ontmoet als je er zelf maar open voor staat en niet bang bent om mensen aan te spreken. Voor mij was het een mooie ervaring, met een boel leuke dingen en zelfs een reis waarbij ik mezelf nog weer wat beter heb leren kennen.
Ik zie jullie thuis in Nederland!

Liefs, Hilde